عکس های سینمایی تیمو جاروینن

زندگی در محیطی جذاب و دیدنی باعث میشه عکسای بهتری بگیری، اما یه مکان معمولی و بدون جذابیت باعث میشه عکاس بهتری بشی!

تیمو جاروینن Teemu Jarvinen

دوست عزیز سلام

امروز با یک عکاس خیابانی آشنا میشیم که عکس های خیابانی سینمایی و جذابی میگیره. تیمو جاروینن یکی از جالب ترین عکاسان خیابانی هست که تا به حال باهاشون آشنا شدم.

او که متولد شهر کوچکی در فنلاند هست، در جوانی توانست کسب و کار آنلاین خود را راه بیندازه، و برای همین سفرهای زیادی به آسیای شرقی داشته.

 

گرایش به عکاسی خیابانی

او که سابقه ای در عکاسی نداشته در این سفرهای کاری عکاسی را شروع می کنه. اولین دوربینش رو سال ۲۰۱۵ میخره! اول به عکاسی از مناظر شهری علاقمند میشه، اما کم کم به سمت عکاسی خیابانی کشیده میشه:

بعد از مدت ها عکاسی از مناظر شهری، از این سبک خسته شدم و کم کم به سمت عکاسی خیابانی گرایش پیدا کردم. چون عکاسی خیابانی رو پویاتر و درگیرکننده تر یافتم.

جاروینن خیلی راحت اعتراف میکنه:

اوایل که عکاسی خیابانی رو شروع کردم عکس های بدی می گرفتم. تقریبا یک سال زمان برد تا عکسی بگیرم که راضی کننده باشه!

 

نمی خوام یه عکاس حرفه ای بشم!

این عکاس خیابانی، با وجود نبوغ آشکار در عکاسی، همچنان کسب و کار جداگانه خودش رو داره و به زندگی به عنوان یک عکاس حرفه ای تمام وقت فکر نمیکنه:

من ترجیح میدم عکاسی واسم شوق و علاقه خالص باشه. از اینکه با تبدیل شدن به یه عکاس حرفه ای این لذت از بین بره خیلی می ترسم!

 

خلاقیت و نبوغ در عکاسی خیابانی

جذاب ترین بخش صحبت های تیمو درباره عکاسی در شهرها و مناطق فاقد جذابیت آشکاره:

عکاسی در جایی که چیز جالبی برای عکس گرفتن نداره، باعث میشه خلاقیت و نبوغ عکاس حرف اول رو بزنه.

و این پروسه باعث میشه به عکاس بهتری تبدیل بشی.

درست برعکس عکاسی در شهری مثل توکیو که همه چیز جذاب و دیدنی به نظر میرسه. دیگه جایی واسه تلاش و خلاقیت نمیمونه.

شهرهای مورد علاقه برای عکاسی خیابانی

او که حالا بیشتر به خاطر عکاسی سفر می کنه، از چند شهر آسیای شرقی به عنوان جاهای مورد علاقه اش واسه عکاسی خیابانی نام میبره:

هنگ کنگ، توکیو و ساپورو شهرهای مورد علاقه من برای عکاسی خیابانی هستن. من شیفته تابلوهای نئون هنک کنگم. فضای خیلی جذابی ایجاد میکنه.

دونده هزارتو ۲۰۴۹

تیمو جاروینن در پاسخ به سوالی درباره تاثیر فیلم “دونده هزارتو ۲۰۴۹” بر کارهاش میگه:

راجر دیکنز سینماگر مورد علاقه منه. به خصوص فیلم درونده هزار تو ۲۰۴۹ که تاثیر زیادی روی من و همین طور عکس هام داشته.

پیشرفت در عکاسی

و در آخر نظر او درباره پیشرفت در عکاسی:

پیشرفت در عکاسی نتیجه تلاش آگاهانه، تجزیه و تحلیل عکس ها، و فکر کردن درباره رفع نواقص و گرفتن عکس های بهتره. هم در مرحله عکاسی و هم در مرحله ادیت.

منابع+.+