یکی از مطالبی که توی ترکیب بندی زیاد باهاش برخورد می کنیم “ترکیب بندی پویا” یا همون دینامیک هست. خوب بسته به نظر عکاسای مختلف عکس دینامیک مشخصه های خاصی داره. توی این مقاله اریک کیم ۱۰ تکنیک برای ترکیب بندی عکس خیابانی دینامیک رو معرفی کرده.
۱- با دلت عکس بگیر
موقع عکاسی در خیابان زیاد فکر نکن. فکر و منطق رو بذار کنار. ذهن خودت رو با ترکیب بندی و سوژه و پس زمینه و … مشغول نکن. با دلت عکاسی کن.
۲- ترکیب بندی رو ملکه ذهنت کن.
وقت هایی که خونه هستی و عکاسی نمی کنی روی ترکیب بندی کار کن. عکس های عکاسان بزرگ را بررسی کن که چطور از ترکیب بندی های خلاق و دینامیک استفاده کردن.تو این زمینه مطالعه کن و کتاب های زیادی بخون. عکس هایی که گرفتی رو از نظر ترکیب بررسی و نقد کن.
۳- تقارن رو کنار بگذار.
همان طور که میدونی یکی از عناصر ترکیب بندی تقارن هست. اینکه بتونی از عناصر موجود در خیابان عکسی قرینه بگیری، عکس خوبی رو به وجود میاره. اما استفاده زیاد ازش کسل کننده است. عکس های قرینه انرژی زیادی ندارن. اما اگر دنبال گرفتن عکس های پرانرژی، جذاب و دینامیک هستی تقارن رو کنار بگذار.
۴- عکس های ساده بگیر.
یک عکس خوب و تاثیرگذار هم پویاست و هم ساده. ثبت یک تصویر ساده کار خیلی سختی ست. جمله ای از لئوناردو داوینجی است که میگه:”سادگی نهایت پیچیدگی است.”
برای دستیابی به یک ترکیب بندی ساده، اول پس زمینه عکست رو ساده کن. عناصر مزاحم رو حذف کن، با استفاده از فلاش سوژه را از پس زمینه جدا کن، و تصاویر ساده و جذابی رو ثبت کن.
۵-عکس های رازآلود بگیر.
یک ترکیب بندی پویا،مخاطب عکس رو درگیر می کنه. درک یک عکس بد، ساده است. اما یک عکس پویا نیازمند توجه خاص از سوی بیننده است. کمی رازآلودگی در عکس باعث میشه فکر مخاطب درگیر بشه و داستانی برای عکس بسازه.
۶- گاهی تعادل رو رعایت نکن
همیشه توی ترکیب بندی خوندیم که یکی از قواعد رعایت تعادل یا همون بالانس هست. اما گاهی برای گرفتن عکس های خوب و متفاوت، رعایت نکردن این قانون کمک می کنه. به هم ریختن تعادل عکس رو جسورانه، دلچسب و متفاوت میکنه. مثه معماری های زها حدید.
عکس های ما نباید بی روح باشن. باید توی چشم بیان و یه حرف و قصه ای داشته باشن. باید بازتاب طرز تفکر عکاس باشن. اینکه چطور دنیا رو میبینه.
۷- عکس های غیرمنتظره بگیر
ترکیب بندی عکس های پویا غیرمنتظره اس! باید یه کمی بیننده رو تکون بده. سعی کن از زاویه ای عکس بگیری که خاص و متفاوت باشه. از زاویه های خیلی پایین یا خیلی بالا عکاسی کن.
واسه اینکه دید متفاوتی از دنیا داشته باشی، استفاده از یه لنز زاویه باز مثلا ۲۸ یا ۳۵ میلی متری خیلی خوبه. لنزهای واید عکس رو پویاتر و احساسی تر می کنن. این لنزها صحنه رو به شکل جالبی نشون میدن و عناصر دیداری بیشتری رو تحت نظر قرار میدن.
۸- مستقیم رو به سوژه
یه ترکیب بندی پویا مستقیمه! منظورم اینه که سوژه رو دقیقا جلوی خودش داره. به شکلی که مخاطب با دیدن عکس حس کنه سوژه داره باهاش برخورد میکنه. این کار باعث میشه بیننده حس کنه داخل عکس قرار داره. هر چیزی که باعث به وجود اومدن این حس در مخاطب بشه کار خوبیه.
وقتی با یه لنز زاویه باز عکاسی میکنی سعی کن سوژه رو رودرروی خودت ثبت کنی و کمتر از کنار عکس بگیری.
۹- عاطفه نقش بزرگی داره
عکسی که درش عاطفه نباشه یه عکس بی خوده! تو با عکست باید حسی رو در مخاطب ایجاد کنی. وگرنه مخاطب با عکس ارتباط برقرار نمیکنه. باید تلاشت بر این باشه که با عکست حست رو منتقل کنی. این کارو میتونی با ثبت ارتباط چشمی، عکاسی از فاصله نزدیک، عکاسی در نورهای خاص(عکاسی با فلاش یا زمان طلوع و غروب خورشید) و یا حالت صورت و دست ها ایجاد کنی.
۱۰- ریسک کن!
وقتی تکنیک های ترکیب بندی رو خوب تمرین کردی و یاد گرفتی، اونا رو به روش خودت توی کادر استفاده کن. ثبت عکس هایی با قواعد ساده ترکیب بندی کار ساده ای هست. پس سعی کن با ترکیب این قواعد یا حذف بعضی ها عکس های خاص و متفاوت خودت رو بگیری. ریسک کن و از سوژه های متفاوت عکاسی کن. به سوژه نزدیک شو. از زاویه های خاص عکس بگیر.
منبع+
